سبک رهبری مدیران پرستاری و ارتباط آن با برخی ویژگی‌های فردی (مطالعه موردی: بیمارستان‌های تامین اجتماعی استان اصفهان)

مقدمه: سبک رهبری یکی از عوامل موثر در افزایش کارایی، اثربخشی سازمان‌هاست. امروزه در مراقبت سلامتی، مدیران پرستاری نیاز دارند سبک‌های رهبری که برای سیستم مراقبت سلامتی پیچیده و دائما در حال تغییر مناسب هستند را بکار گیرند. این مطالعه  با هدف تعیین سبک رهبری مدیران پرستاری و ارتباط آن با برخی ویژگی‌های فردی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش، توصیفی و مقطعی بود. جامعه اماری پژوهش کلیه مدیران پرستاری سه بیمارستان تامین اجتماعی اصفهان (61 نفر) بودند که به صورت تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، یک پرسشنامه دوبخشی بود بخش اول شامل سوالات فردی محقق ساخته و بخش دوم مقیاس استاندارد تعیین سبک رهبری (LBDQ) بود که روایی و پایایی آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی، انالیز واریانس و من ویت‌نی توسط نرم‌افزار spss در سطح معناداری 0/05 انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمرات اکثر مدیران در ابعاد رابطه‌مداری، وظیفه‌مداری و تلفیقی سبک رهبری در سطح متوسط بود و بین ویژگی‌های فردی (سن، جنسیت، تاهل، تحصیلات، سابقه کار بالینی، سابقه مدیریتی) با سبک رهبری مدیران رابطه معناداری وجود نداشت اما بین رده شغلی مدیریتی و سبک رهبری هم بستگی معنادار وجود داشت (0/05>p ). نتیجه‌گیری: باتوجه به این که نمرات ابعاد سبک رهبری اکثریت مدیران پرستاری مورد مطالعه در سطح متوسط بود اقدامات لازم در زمینه ارتقا سبک رهبری از طریق دوره‌های آموزشی مدیریتی سودمند خواهد بود.